از اینکه هنوز به او فکر میکنم

خدایي مهربانم كمكم كن!!!

خسته شدم  ...

وقتی ميدانم هيچ وقت مال من نبود

و هيچ وقت هم نخواهد شد

پس چرا ؟؟؟ به او فکر می کنم ...

برای تویی که تنهایی هایم پر از یاد توست…

برای تویی که قلبم منزلگه عـــشـــق توست …

برای تویی که احسا سم از آن وجود نازنین توست …

برای تویی که تمام هستی ام در عشق تو غرق شد…

برای تویی که چشمانم همیشه به راه تو دوخته است…....

برای تویی که مرا مجذوب قلب ناز و احساس پاک خود کردی…....

برای تویی که هر لحظه دوری ات برایم مثل یک قرن است....

برای تویی که سـکوتـت سخت ترین شکنجه من است ......

برای تویی که وجودم را محو وجود نازنین خود کردی…..

برای تویی که در عشق ، قـلبت چه بی باک است…..

برای تویی که غمهایت معنای سوختنم است…....

برای تویی که عـشقت معنای بودنم است….....

برای تویی که عـشقت معنای بودنم است….

برای تویی که آرزوهایت آرزویم است...

برای تویی که قلبت پـا ک است …

به چشمایی که هر شب اسیر انتظاره

به اون بنفشه هایی که مخصوص بهاره

به اون مهی که تنهاست مال شبای تاره

یه شب خدا به من گفت تو رو واسم میاره

تو رو آورد و کردی به چشم من اشاره

چه کم بود عمر این فصل من و تو و نظاره

دنیا کوچیک بود اما تو گم شدی دوباره

و تو چي آسان گفتي : بلي

بي آن كه بداني من دوستت ميدارم

و بي آن كه فكر كني شايد بشكنم

من بشكنم يا برنجم مهم نيست

عزيزم مهم تو و ارزويت است

از اين سخت تر نميشود دوري ما

شكسته تر نميشود قلب خسته ام

ديگر نمي خواهم از اين دوري بگويم

اما هميشه در قلب خسته ام ماندگاري ...

گاهی فکر میکنم خیلی قوی هستم

و با تمام مشکلات روزگار میتوانم کنار بیایم

در واقعیت چنین نیست

بخودم که توجه میکنم میبینم چقدر غمگینم

و تنهایم

همانند پرنده ای که در قفس است و آرزوی رها شدن را داره

میخواهم از این زورگار بی وفا رها شم

 ترا حاصل ازین رنج و آزار چیست ؟

دلی را که خسته است  آزار نیست

گناهم چی بوده بجز معصومیت ؟

سری بی گنه را غم دارنیست 

ای کاش !

می توانستم تمام واژه هایی را که از آنها بیزارم

از دفتر روزگار پاک کنم .

کاش دیگر غربت را حس نمی کردم

و زمزمه درد آلود آوارگی را نمی شنیدم

کاش زمانه ما آن قدر با مهر و عشق و همدلی و دوستی و یکرنگی

و هزاران شگوفه معطر دیگر پر می شد که جایی برای جنگ و آتش و خشم نمی ماند

کاش همه ی زخم های از سر کینه و خود خواهی بر قلب سر زمینم نشسته است ُ

بلستان معجزه گر دوستی التیام یابد.

و ای کاش....

امروز که محتاج توام جای تو خالیست
فردا که می آیی به سراغم نفسی نیست
بر من نفسی نیست ، نفسی نیست
در خانه کسی نیست
نکن امروز را فردا
بیا با ما که فردایی نمی ماند
که از تقدیر و فال ما
در این دنیا کسی چیزی نمی داند
تا آینه رفتم که بگیرم خبر از خود
دیدم که در آن آینه هم جز تو کسی نیست
من در پی خویشم به تو بر می خورم اما
در تو شده ام گم به من دسترسی نیست
نکن امروز را فردا
دلم افتاده زیر پا
بیا ای نازنین ای یار
دلم را از زمین بردار
در این دنیای وانفسا
تویی تنها ، منم تنها
نکن امروز را فردا ، بیا با ما ، بیا تا ما
امروز که محتاج توام جای تو خالیست
فردا که می آیی به سراغم نفسی نیست
در این دنیای نا هموار
که می بارد به سر آوار
به حال خود مرا نگذار
رهایم کن از این تکرار
آن کهنه درختم که تنم غرقه ی برف است
حیثیت این باغ منم
خار و خسی نیست

آسمان را بنگر که بعد صدها شب و روز
مثل آن روز نخست گرم و آبی و پر از مهر ، به ما می خندد !
یا زمینی را که دلش از سردی شبهای خزان ، نه شکست و نه گرفت !
بلکه از عاطفه لبریز شد و نفسی از سر امید کشید
و در آغاز بهار ، دشتی از یاس سپید زیر پاهامان ریخت
تا بگوید که هنوز پر امنیت احساس خداست
ماه من غصه چـــــرا ؟
تو مرا داری و من هر شب و روز آرزویم همه خوشبختی توست !
ماه من! دل به غم دادن و از یاس سخنها گفتن
کار آن هایی نیست که خدا را دارند…
ماه من! غم و اندوه اگر هم روزی مثل باران بارید
یا دل شیشه ای ات، از لب پنجره عشق، زمین خورد و شکست
با نگاهت به خدا، چتر شادی وا کن و بگو با دل خود که خدا هست، خدا هست !
او همانی است که در تارترین لحظه شب راه نورانی امید نشانم می داد…
او همانی است که هر لحظه دلش می خواهد همه زندگی ام غرق شادی باشد…
ماه من! غصه اگر هست بگو تا باشد معنی خوشبختی بودن اندوه است…
این همه غصه و غم این همه شادی و شور چه بخواهی و چه نه میوه یک باغند
همه را با هم و با عشق بچیــن…
ولی از یاد مبر پشت هر کوه بلند سبزه زاری است پر از یاد خدا
و در آن باز کسی می خواند: که خدا هســـت، خدا هســـت
و چــــــرا غصه؟ چـــــرا ؟

برای تويی كه تنهايی هايم پر از ياد توست...

برای تويی كه قلبم منزلگه عـــشـــق توست ...

برای تويی كه احسا سم از آن وجود نازنين توست ...

برای تويی كه تمام هستی ام در عشق تو غرق شد...

برای تويی كه چشمانم هميشه به راه تو دوخته است...

برای تويی كه مرا مجذوب قلب ناز و احساس پاك خود كردی...

برای تويی كه وجودم را محو وجود نازنين خود كردی...

برای تويی كه هر لحظه دوری ات برایم مثل یک قرن است...

... تويی كه سـكوتـت سخت ترين شكنجه من است برای

برای تويی كه قلبت پـا ك است ...

برای تويی كه در عشق ، قـلبت چه بی باك است...

برای تويی كه عـشقت معنای بودنم است...

برای تويی كه عـشقت معنای بودنم است...

برای تويی كه غمهایت معنای سوختنم است...

برای تویی که آرزوهایت آرزویم است...

از تو می خواستم......

به اندازه ای که تو رو دوست دارم

مرا دوست داشته باشی

با توام ٬ با تو خدا 

امشب در خلوت تنهایی ام آهسته بی تو گریستم

کاش صدای هق هق گریه ام را باد به تو می رساند…

تا بدانی که بیتو چه میکشم

کاش قاصدک به تو می گفت که در غیاب تو

رودی از اشک به راه انداخته ام….

و کاش پرنده ی سوخته بال عاشق از جانب من

به تو این پیغام را می رساند که:

امید و آرزوهایم بی تو آهسته آهسته

در حال فرو ریختن است

*****
تنها زیر باران قدم
نزن…میترسم تو هم مثل من دق
کنی…
******
عشقبازی را ندانستم قماری مشکل است

تا نشستمروبروی یار ، خود را باختم !

فکر کردم بُرد با من بود ، چون دل باختم
……
هیچ میدانی چه کردم ، کار دل را ساختم .
*******
خیلی وقته که دلم برای تو تنگ شده
قلبم از دوری تو بدجوری دلتنگ شده
بعد از تو هیچ چیزی دوست داشتنی نیست
کوه غصه از دلم رفتنی نیست
حرف عشق تو رو من با کی بگم
…همه حرفا که آخه گفتنی نیست…

*******
گیرم… پایی نمی دهد تا پر واکنم به سویت

کو بال آن که خود را باز افکنم به کویت

ترسم بمیرم و باز باشم در آرزویت

تا کی به سر بگردم در راه جستجویت

کز اشک شوق دادم یک عمرشستشویت

شادی نمی گشاید ای دل دری به رویت

********
وقتی نگاهت غمگین است قطره های پشت شیشه هم بغض می کنند…………نگاهت بی آواز است حتی باران هم شوقی برای بارش ندارد……..وقتی لبخندت ماتمکده ی چشم های بارانی ات می شود چکاوک حتی در باران هم می میرد……………وقتی نگاه زیبایت بی باران است دیگر آمدن بهار هم بهانه ای می شود برای فصل ها…………مگر میشود غریب باران غم نگاهت را ت…حمل کند و آن را به تنهایی به دوش بکشد؟ وقتی صدای نگاهت دیگر مرا صدا نمی کند………..دیگر هیچ بهانه ای برای لبخند نگاه من نیست………………بگذار حداقل غم غمگینی نگاه تو را به دوش باران بکشم……….می دانم نمی خواهی ولی بگذار سهیم غمگینی نگاهت باشم……………صدای نگاهم که برای غم چشمانت می گرید پیشکش نداشتن من در دل بی انتهایت…………….

يه بار دختری حين صحبت با پسري كه عاشقش بود ازش پرسيد!

دختر:چرا دوسم داری؟ چرا عاشقمی؟

پسر:دليلشو نميدونم.... اما واقعا دوستت دارم

دختر:تو هيچ دليلی نميتونی بگی پس چطور دوستم داری؟چطورميتونی بگي عاشقمی؟

پسر:من جدا دليلشو نميدونم ولي ميتونم بهخت ثابت كنم

دختر:ثابت كنی؟ من ميخوام دليلشو بگی.دوست پسر يكی از دوستام ميتونه دليلشو بگه

ولی تو نميتونی.....

پسر:باشه ميگم.چون خوشگلی

صدات گرم و خواستنيه

هميشه بهم اميت ميدی

دوست داشتنی هستی

با ملاحظه هستی

به خاطر لبخندت

دختر از جوابهای اون خيلی راضی و قانع شد

متاسفانه بعد از چند روز دختر تصادف وحشتناكی كرد

پسر بامه ای با اين مضمون كنارش گذاشت

اگه عشق هميشه دليل ميخواد مثل همين الان،پس ديگه برای من دليلی برا عاشق بودن تو

وجود نداره.

عشق دليل ميخواد ؟نه...معلومه كه نه!!!!!پس من هنوز هم عاشقتم

عشق واقعي هيچوقت نميميره!1 اين هوس است كه كمتر وكمتر ميشه و از بين ميره

عشق ناقص و خام ميگه"من دوست دارم چون بهت نياز دارم" ولی عشق پخته و كامل ميگه

"بهت نياز دارم چون دوست دارم"

چگونه فراموشت کنم تو را که از خرابه های تیره به قلب سفید عشق، هدایتم کردی و عاشقی وفادار برای خویش ساختی و برای اشک هایم شانه هایت را ارزانی داشتی و با صداقت عاشقانه ات دلم را به درد آوردی ....

چگونه فراموشت کنم تو را که شب ها و روز ها در خیالم سایه ات را می دیدم ، تپش قلبت را احساس می کردم و به جستجوی یافتنت به درگاه پروردگار دعا می کردم که خدایا پس کی او را خواهم یافت؟؟؟؟

چگونه فراموشت کنم تو را که هم زمان با تولدت در قلبم همه را فراموش کردم و تمامی اسم ها برایم بیگانه شدند و همه خاطرات مردند.دستم را به تو می دهم ، قلبم را به تو می دهم ، فکرم را به تو می دهم بازوانم را به تو می بخشم و نگاهم از آن توست و تمام لحظه ها تو را می خواهند و برای عطر نفس هایت دلتنگی می کنم

...

کاش تمام این ها یک خواب و کابوس باشد

ای چرخه گردون عاشقان را از هم جدا نکن

!!!

به روی قلبم بذار

تکیه بده به شونم

تو این مسیر دشوار

اگه منو نمیخوای

حرف دلم رو گوش کن

فقط برای یک بار

بعدش خدانگهدار

تنهایی خیلی سخته

وقتی چشام به راهه

وقتی که شب سیاهه

وقتی بدون ماهه

تنهایی خیلی تلخه

وقتی که بی تو هستم

تنها میمونه دستم

با این دل شکستم

دلتنگیامو بردار

پیش خودت نگهدار

هر وقت که تنها شدی

منو به یادت بیار

داری میری نمیخوام وقت تو رو بگیرم

حرف آخر من دوست دارم، دوست دارم میمیرم

تنهایی خیلی درده

اگه نیای تو خوابم

وقتی تو اضطرابم

تو هم ندی جوابم

تنهایی خیلی سرده

وقتی پیشم نباشی

آتیشم نباشی

بیدار میشم نباشی

تنهایی خیلی سردمه...............

نمي گم خطا نكردم من كه ادعا نكردم

می خواند و باز می خواند،
بغض هزار ساله ی درونش را
انگار می گشود
اندوه زاست زاری خاموش!
ناگفتنی است...
این همه غم؟!
ناشنیدنی است!

***
 
پرسیدم این نوای حزین در عزای كیست؟
گفتند: اگر تو نیز،
از اوج بنگری
خواهی هزار بار از اوج تلخ تر گریست!

*****

( فریدون مشیری)

و با قدم هایی که برمی داشتم تا دور شوم

از تاریکیش فریاد کشیدم...چه قدر میدهی برای تباهیم

در خراب شده ات؟؟

معیاری هم مگر وجود دارد...بیقراری هایت

با وسوسه ی شیطانت آغاز میشود...

به راستی کی به دنیا آمده ای ؟

روز تولد ابلیس...یا نه...بگذار بهتر بگویم...

روزی که مرا در حجله ی خونین به تماشا نشستی...

برایت لباسی از تور میپوشم با رنگی جیغ اینگونه

پشت دنیای زنانگیم

قایم میشوم..

شاید یاد باکره ی قبلی بیافتی

که اخرین بار با دنیای نجابتش خداحافظی کرد!

  انسان دو سال زمان نیاز دارد

                       تا حرف زدن را بیاموزد

تقصیر خودمه...

آخه تقصیر خودمه زیادی با تو خوب بودم 

هر چی بدی کردی به من

 باز با تو مهربون بودم

هرکاری کردم واسه تو 

اما تو نخواستی منو 

ولی درستش این نبود 

امانته مردم برو 

دلواپسم دیگه نباش 

با غریبه آسوده باش 

کاری به کارت ندارم 

اصلا برو بیفت به پاش

لیاقته تو همونه 

من از سرت زیادیم 

تورا به عاشقی چکار 

من از نبودت راضیم 

میخوام فقط یادت بیاد 

حرفایی که به من زدی

میخوام فقط بفهمی تو 

بدکردن رو خوب بلدی

امشب تمام خويش را از غصه پرپر ميكنم
گلدان زرد ياد را با تو معطر ميكنم
تو رفته اي و رفتنت يك اتفاق ساده نيست
ناچار اين پرواز را اين بار باور ميكنم
يك عهد بستم با خودم وقتي بيايي پيش من
يه احترام رجعتت من ناز كمتر مي كنم
يك شب اگر گفتي برو ديگر ز دستت خسته ام
آن شب براي خلوتت يك فكر ديگر ميكنم
صحن نگاهت را به روي اشتياقم باز كن
من هم ضريح عشق را غرق كبوتر ميكنم
شعريست باغ چشم تو غرق سكوت و آرزو
يك روز من اين شعر را تا آخر از بر ميكنم
گر چه شكستي عهد را مثل غرور ترد من
اما چنان ديوانه ام كه با غمت سر ميكنم
زيبا خدا پشت و پناه چشمهاي عاشقت
با اشك و تكرار و دعا راه تو را تر ميكنم

آخرش رفتی و من تنها شدم

یه غروبِ سردِ بی فردا شدم

یه روزی از غصه ی تو پیر میشم

رفتی و جای تو خالیه پیشم

آخرش نموندی و خاطره موند

رفتی و رفتن تو دلُ سوزوند

ولی من سپردمت به آسمون

دست اون شاهدِ عشق پاکمون

نیستی من بهونه گیر کی بشم؟

رفتی دستامُ رو عکست می کشم

آخرش شمارش روز و شبا

کی میشه بیاد دوباره ای خدا؟

خواب هر شبم شده رویای تو

من هنوز تو گوشمه صدای تو

کاش نمی رفتی و من پُر می شدم

روز و شب از عطر تو هوای تو

قاصدک... 

من وقتی قاصدک رو می بینم یاد آرزو هام میفتم...وقتی بچه بودم

بهم گفتن هر وقت یه قاصدک پیدا کردی بگیر تو مشتت و یه آرزو کن...

بعد فوتش کن تو آسمون...

میگفتن که میره پیش خدا...و...خدا آرزوهامونو برآورده میکنه...الان 

هر جوونی یه آرزویی داره...من...تو...وبقیه ...آرزوی تو چیه؟؟

دوست داری الان کدوم آرزوت برآورده بشه؟؟

کدوم آرزوت رو ترجیح میدی به بقیه آرزو هات؟؟؟

نگر از کجا تا کجا میروند چشممان

ببین  کیست نقاش این آسمان

خداوند دریا و جنبندگان

در این دار هستی و این کهکشان

ندارم امید از کس و ناکسان

مرا نیک پنداریم آرزوست 

مرا یاری یاوران آرزوست 

همه لافگویان و دللقک صفت 

نمانده است شرمی زگفتار بد

شعر از پریسا  « بصیری »

با تو از خاطره ها سرشارم.جشن نوروز تو را کم دارم.

سال تحويل دلم مي گيرد با تو تا اخر خط بيدارم.
 

چند روز ديگه بهار مياد و همه‌چيز رو تازه مي‌كنه، سال رو، ماه رو،
روزها رو، هوا رو، طبيعت رو، ولي فقط يك چيز كهنه ميشه كه به
همه اون تاز‌گي مي‌ارزه، «دوستيمون»!

------------------

><(((>
><(((>
><(((>
من اولين کسي بودم که براي تو ماهي عيد فرستادم.
سال نو مبارک
------------------

من با تو نگویم که تو پروانه من باش
چون شمع بیا روشنی خانه من باش
در کلبه ی من رونق اگر نیست ، صفا هست
تو رونق این کلبه و کاشانه من باش
من یاد تو را سجده کنم، ای صنم ! اکنون
برخیز و بیا خود بت بتخانه من باش
دانی که شدم خانه خراب تو ،حبیبا!
اکنون دگر آبادی و ویرانه ی من باش
لطفی کن و در خلوت محزون من ای دوست
آرام و قرار دل دیوانه من باش
چون مست شوم ، بلبل من ،ساز هم آهنگ
با زیرو بم ناله ی مستانه من باش
من شانه زنم زلف ترا و تو بدان زلف
آرایش آغوش من و شانه ی من باش
ای دوست چه خوبست که روزی تو بگویی

دلم گرفته



دلم گرفته آسمون نمی تونم گریه کنم

شکنجه می شم از خودم نمی تونم شکوَ کنم

انگاری کوه قصه ها رو سینه من اومده

آخ داره باورم میشه خنده به ما نیومده

خنده به ما نیومده
 

دلم گرفته آسمون از خودتم خسته ترَم

تو رو زگار بی کسی یه عمره که در به درم

حتی صدای نفسم میگه که توی قفسم

من واسه آتش زدنت یه کوله بار شب بسم

دلم گرفته آسمون یه کم منو حوصله کن

منو که از این روزگار یه خورده کمتر گله کن

منو به بازی میگیرند عقربه های ساعتم

برگهَ  تقویم میکنه لحظه به لحظه لعنتم

آهای زمین یه لحظه تو نفس نزن

نه چرخ که آرو بگیره یه آدم شکسته تن

 یاد گرفتم که عشق یعنی فاصله و فاصله یعنی دو خط موازی که به هم نمیرسند،

یاد گرفتم در عشق هیچ کس به اندازه خودت وفادار نیست،

و یاد گرفتم که هر چه عاشق تری تنها تری.

اگر........ .......اگر سهم من ........ ......از اين همه ستاره ....... .......فقط سوسوي غريبي است

...... ........ غمي نيست. ........... همين انتظار رسيدن شب برايم كافيست...

زندگي اجبار است مرگ انتظار است عشق يكبار است جدايي دشوار است فكر تو تكرار است

یعنی اینکه یه عاشق واقعی باید به یه نفر دل ببنده

و تا آخر عمر هم عاشقانه عاشقش باشه

عاشقتم تا همیشه ولنتاین مبارک

--------------

نمیگم دوستت دارم
نمیگم عاشقتم
میگم دیونتم که اگه یه روز ناراحتت کردم بگی بیخیال دیونست

 

گفتی اگه یه روز نبینمت میمیرم، گفتم من فقط ناراحت میشم.

گفتی من بجز تو به كسی فكر نمی كنم، گفتم اتفاقا من به خیلی ها فكر می كنم.

گفتی تا ابد تو قلب منی، گفتم فعلا تو قلبم جا داری.

گفتی اگه بری با یكی دیگه من خودمو می كشم، گفتم اما اگه تو بری با یكی دیگه، من فقط دلم میخواد طرف رو خفه كنم.

گفتی ... ، گفتم... . حالا فكر كردی فرق ما این هاست؟ نه! فرق ما اینه كه: تو دروغ گفتی، من راستشو

وقتي کوچيک بوديم دلمون بزرگ بود

ولي حالا که بزرگ شديم بيشتر دلتنگيم ............

کاش کوچيک مي مونديم

تا حرفامون رو از نگاهمون بفهمن نه حالا که بزرگ شديم

و فرياد هم که مي زنيم باز کسي حرفمون رو نميفهمه ...

باز گفتم که تو صیّادی و من آهوی دشتم,

تا به دام تو در افتادم , همه جا گشتم و گشتم,
حذر از عشق ندانم,
سفر از پیش تو هرگز نتوانم , نتوانم!


اشکی از شاخه فرو ریخت.
مرغ حق , نالهء تلخی زد و بگریخت...
اشک در چشم تو لرزید,
ماه بر عشق تو خندید.
یادم آمد که دگر از تو جوابی نشنیدم,
پای در دامن اندوه کشیدم,
نگسستم , نرمیدم...



رفت در ظلمت غم , آن شب و شبهای دگر هم,
نه گرفتی دگر از عاشق آزرده خبر هم,
نه کنی دیگر از آن کوچه گذر هم...!
بی تو امّا به چه حالی من از آن کوچه گذشتم...!

آدمک اخر دنیاست بخند
آدمک مرگ همینجاست بخند

آن خدایی که بزرگش خواندی
به خدا مثل تو تنهاست بخند

دست خطی که تو را عاشق کرد
شوخی کاغذی ماست بخند

فکر کن درد تو ارزشمند است
فکر کن گریه چه زیباست بخند

صبح فردا به شبت نیست که نیست
تازه انگار که فرداست بخند

راستی آنچه به یادت دادیم
بر زدن نیست که درجاست بخند

آدمک نغمه آغاز نخوان
به خدا آخردنیاست بخند

                 ونگات مي كنه بدون براش مهمي اگه يكي رو ديدي

                    كه وقتي داري ميرفتي بر مي گردو با عجله مياد

                             به سمتت بدون براش عزيزي اگه

                  يكي رو ديدي كه وقتي داري مي خندي بر مي گرد

                   و نگات مي كنه بدون واسش قشنگي اگه يكي رو ديدي

                              كه وقتي داري گريه مي كني مياد

                        با هات اشك مي ريزه بدون دوستت داره

عمريست زمانه درعذاب من وتوست گرماي زمين ازالتهاب من و توست آن قصه

كه كهنگي ندارد

هرگز سوگند به عشق انتخاب من و توست

تا هستم اي رفيق نداني كه كيستم روزي سراغ وقت من آيي كه نيستم

روز اول گل سرخی برایم آوردی گفتی برای همیشه دوستتدارم

 روز دوم گل زردی بــــــــــرایم اوردی گفتی دوستت ندارم

 روز سوم گل سفیــــــــــــــــــــــدی برایم اوردی

 و سر قبرم گذاشتــــــــــــی و گفتی

 من را ببخش فقـــــــــــط

 یک شوخی بود.